Πριν 12 περιπου χρόνια (Αύγουστος 2003) ο Σύλλογος Απολλωνιαδιτών πραγματοποίησε 9ήμερη εκδρομή στα παράλια της Μ. Ασίας η οποία, για όσους συμμετείχαν, άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια της στη μνήμη και στην καρδιά.
Στα πλαίσια αυτής της εκδρομής επισκεφθήκαμε και την Απολλωνιάδα της Βιθυνίας, κοντά στην Προύσσα.
Η εντύπωση που μας δημιουργήθηκε ήταν της πλήρους εγκατάλειψης, καθώς ο ναός του Αγ. Παντελεήμονος είχε μεταβληθεί σε σωρό ερειπίων, με πλούσια βλάστηση στο εσωτερικό και κατά συνέπεια τόπο βοσκής των οποιωνδήποτε ζωντανών.
Θυμάμαι πως βρήκαμε μια ελεεινή παραπεταμένη σκάλα, μετά βίας την τοποθετήσαμε σε κάποιο υποτυπώδες παράθυρο και πηδήξαμε για να μπούμε στο εσωτερικό του κατεστραμμένου ναού.
Τότε, λοιπόν, είχε πραγματοποιηθεί και ο πρώτος έρανος με σκοπό την αναστήλωση του ναού, το οποίο, τουλάχιστον για μένα, έμοιαζε όχι μόνο μακρινό αλλά σχεδόν απραγματοποίητο όνειρο.
Κι όμως, τα όνειρα κάποτε πραγματοποιούνται και ιδιαίτερα αν τα πιστέψει πολύ και δώσει όλες τις δυνάμεις του προς αυτό το σκοπό αυτός που θα τολμήσει την πραγματοποίηση τους.
Εννέα χρόνια μετά, ο Σύλλογος Απολλωνιαδιτών με ακούραστες και συνεχείς προσπάθειες καθώς και με την συνδρομή φίλων και μελών, μας έδωσε αυτή τη μοναδική και ανεπανάληπτη ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε τα θυρανoίξια του ναού, που πραγματικά δεσπόζει στο χωριό της Απολλωνιάδας.
Άλλοτε μεγαλοπρεπής και γεμάτος κόσμο και πιστούς πέρασε από χίλια μύρια κύματα, κακοποίησης, εγκατάλειψης, περιφρόνησης, βεβήλωσης ιερών και αγίων, όπως άλλωστε και κάτοικοι της περιοχής που εγκατέλειψαν τα προγονικά εδάφη τους, θύματα των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων που πάντοτε δημιουργούν σπίθες και εστίες πολεμικών συγκρούσεων.
Με ανείπωτη συγκίνηση και απεριόριστη χαρά βρεθήκαμε φέτος, Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012, στη γη της Μ. Ασίας, την χιλιοτραγουδισμένη και αιματοβαμμένη, ως ειρηνικοί και ταπεινοί προσκυνητές για να πραγματοποιήσουμε το όνειρο μας: Τα θυρανoίξια του ανακαινισμένου ναού, ο οποίος τίποτε δεν θύμιζε από την παλιά εγκατάλειψη.
Τα αντικείμενα της χριστιανικής τελετουργίας όλα μεταφέρθηκαν στην Απολλωνιάδα από το Σύλλογο, καθώς δε θα μείνουν μόνιμα εκεί, αφού ο χώρος θα χρησιμοποιείται ως πολιτιστικό κέντρο και ενίοτε με μεταφορά των εικόνων και άλλων αντικειμένων που χρειάζονται θα τελούνται και ορθόδοξες λειτουργίες.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Προύσσης κ.κ. Ελπιδοφόρος μας υποδέχτηκε με αγάπη και καλοσύνη, αλλά και με αισθήματα πλήρους ικανοποίησης και χαράς που επί των ημερών του λαμβάνουν χώρα τόσο σημαντικά γεγονότα.
Τα τουρκικά κανάλια από νωρίς είχαν καταφθάσει στον αύλειο χώρο και βιντεοσκοπούσαν όλες τις κινήσεις μας, με διακριτικότητα. Ρωτούσαν για όλα, τραβούσαν συνεχώς φωτογραφίες και στις συνεντεύξεις μας κι εμείς σταθήκαμε αξιοπρεπείς και ευγενικοί, ευχαριστώντας το τουρκικό κράτος για την άδεια που έδωσε ώστε να γίνουν όλα αυτά, τα τόσο σημαντικά όχι μόνο για εμάς αλλά και για όλους τους Χριστιανούς.
Αφού φόρεσε τα ιερά άμφια ο Σεβασμιώτατος Προύσσης κ. Ελπιδοφόρος ξεκίνησε τη λειτουργία, με πάσα μεγαλοπρέπεια και τηρώντας το πρωτόκολλο. Διάβασε τον άρτο και τα ονόματα των πιστών (ήταν άπειρα- αμέτρητα) και συνέχισε τη λειτουργία όπου καταλήξαμε στη Θεία κοινωνία με βαθιά συγκίνηση. Κλίμα κατάνυξης και ιερής μεγαλοπρέπειας δημιούργησε και η στεντόρεια μονή του π. Σαμουήλ ο οποίος υπηρετεί στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και βέβαια μας άφησε όλους άφωνους.
Αποκορύφωμα, πράγμα που ποτέ δεν φανταζόμουν, ήταν το να ψάλουμε στο τέλος το ‘’τη Υπερμάχω Στρατηγώ’’ με όση φωνή έβγαινε από τη συγκίνηση μας και τους λυγμούς που έβγαιναν μαζί με τα λόγια αυτού του υπέροχου τροπαρίου.
Μοιράστηκε ο άρτος και τα κεράσματα του Συλλόγου και των φίλων αυτού στον κόσμο που παραβρέθηκε, αφού συμμετείχαν και οι άλλοι σύλλογοι Απολλωνιαδιτών από την Ελλάδα αλλά τη κύρια πρωτοβουλία για τη διοργάνωση της εκδήλωσης την είχε ο Καστοριανός Σύλλογος με τους άλλους να παίζουν μόνο ρόλο συμμετέχοντος.
Οι χωριανοί Τούρκοι παρακολούθησαν διακριτικά (είχαν μαζευτεί γύρω γύρω) με παρακίνηση δική μας ήρθαν να κεραστούν, αλλά δεν μπορούσαν να φάνε τίποτε μέχρι το βράδυ, καθώς τους το απαγόρευε το Ραμαζάνι.
Ακολούθησε κάτω από τα πλατάνια στην πλατεία του χωριού το τραπέζι για το μεσημεριανό φαγητό. Ο Μητροπολίτης κ. Ελπιδοφόρος με κουστούμι πλέον, μας επισκέφθηκε εκεί, ( στην Τουρκία όλοι οι ιερείς κυκλοφορούν με κανονικά ρούχα, βγαίνοντας από τις εκκλησίες) ήταν γλυκός και ευγενικός, με όλο τον κόσμο, χαιρετούσε και φωτογραφιζόταν με όλους.
Μας αποχαιρέτησε και μας ανανέωσε το ραντεβού για του χρόνου την ίδια μέρα στη γιορτή του Αγ. Παντελεήμονος.
Την ίδια ευχή δίνουμε κι εμείς, είθε να μας αξιώνει ο Θεός να υλοποιούμε τέτοιες επιθυμίες, να πραγματοποιούμε τα όνειρα μας και να νοιώθουμε την πλήρη ικανοποίηση που μας παρείχε αυτή η προσκυνηματική αποστολή μας.
Εφημερίδα ΝΕΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑ
Δημοσίευση σχολίου