Οι ερευνητές καταλήγουν ότι το κάστρο του Χαρσιανού βρισκόταν στο Τσουχούρ Καππαδοκίας

Ο Διγενής Ακρίτης Καππαδόκης

Από λογοτεχνική άποψη, αποτελεί το πρώτο γραπτό μνημείο της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Ολόκληρος ο τίτλος του έργου, έχει επικρατήσει να είναι «Βασίλειος Διγενής Ακρίτας». Ο καθηγητής του Φροντιστηρίου της Τραπεζούντας του Πόντου Σάββας Ιωαννίδης, που πρώτος μελέτησε και ανέλυσε τη χειρόγραφη παραλλαγή του έπους, το οποίο ανακαλύφθηκε στη Μονή Σουμελά το 1868, ονομάζει το έπος αυτό «Βασίλειος Διγενής Ακρίτης ο Καππαδόκης».

Σ’ αυτό το γεμάτο ηρωική πνοή πολύστιχο ποίημα υπάρχουν πολλά στοιχεία και ονόματα ιστορικά. Ποιος ήταν ιστορικά ο Διγενής, το πραγματικό όνομα του οποίου ήταν προφανώς Βασίλειος, είναι ένα πρόβλημα που απασχόλησε πολλούς ερευνητές. Όμως, όποιος και να ήταν, δεν έπαυσε ποτέ να είναι ο λαϊκός ήρωας, το σύμβολο των Ελλήνων και ιδιαίτερα των Καππαδοκών Ελλήνων.

«Βασίλειος ο Διγενής και θαυμαστός Ακρίτης
των Καππαδόκων το τερπνόν και πανθαλές τε ρόδον
ο της ανδρείας στέφανος, η κεφαλή της τόλμης
πάντων των νέων ο τερπνός και πάγκαλος ανδρείος»,
όπως διαβάζουμε στο κείμενο της Άνδρου .

Η ιδιαίτερη πατρίδα του Βασιλείου Διγενή Ακρίτα πρέπει να ήταν το Χαρσιανό θέμα, πρωτεύουσα του οποίου ήταν η Καισάρεια της Καππαδοκίας. Ο Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος αναφέρει, ότι ο Κωνσταντίνος Δούκας ήταν στρατηγός του Χαρσιανού θέματος. Οι ερευνητές καταλήγουν ότι το κάστρο του Χαρσιανού βρισκόταν στο Τσουχούρ Καππαδοκίας. Ο συγγραφέας του Βίου Μιχαήλ Μαλεΐνου αναφέρει ότι ήταν «…έρυμμα…ανεπιχείρητον και βαρβαρικαίς εφόδοις δυσπρόσιτον, αφ’ εαυτού τη χώρα πάση μεταδεδωκός του ονόματος, την παλαιάν κλήσιν εναποσβέσαι φιλονικούν: της γαρ Καππαδοκών μοίρας καθέστηκεν ως πάσι δήλον και γνώριμον…».
Πατέρας του Διγενή ήταν ο εμίρης της Μελιτηνής της Συρίας Μουσούρ και μητέρα του η Ειρήνη Δούκαινα, κόρη Έλληνα στρατηγού. Για να την παντρευτεί ο Μουσούρ, βαφτίστηκε χριστιανός. Γι’ αυτό ο Βασίλειος, που στις φλέβες του έτρεχε από τη μεριά της μητέρας του ελληνικό αίμα και από την πλευρά του πατέρα του αραβικό αίμα, ονομάστηκε Διγενής, επειδή κατάγονταν από δύο γένη. Για την προέλευση του ονόματος «Διγενής» υπάρχουν και άλλες απόψεις. Ο λαός πίστευε πως ο ήρωας δεν ήταν θνητός, αφού έκανε υπεράνθρωπα κατορθώματα, αλλά ούτε και Θεός. Άρα ήταν ημίθεος, με τον έναν γονέα του Θεό και τον άλλον άνθρωπο.
Ήταν δηλαδή Διογενής, από το οποίο προήλθε το όνομα Διογένης. Επίσης, επειδή ο ήρωας ήταν Καππαδόκης, μπορούμε να υποθέσουμε ότι το όνομα Διγενής προήλθε από το Διογένης, όνομα που συνηθίζονταν να έχουν πολλοί Καππαδόκες, όπως π.χ. ο Καππαδόκης αυτοκράτορας της βυζαντινής αυτοκρατορίας Ρωμανός Δ΄ Διογένης κ.ά.
Οι αγώνες των σκληροτράχηλων Ακριτών ενώθηκαν με τις παραδόσεις των Καππαδοκών και δημιουργήθηκαν στα ακριτικά τραγούδια ήρωες με υπεράνθρωπες και υπερφυσικές δυνατότητες. Δεν είναι ίσως λάθος να συνδυάσουμε την παράδοση για την προέλευση του ονόματος «Καππαδοκία» με τις υπερφυσικές δυνάμεις των Ακριτών, η οποία αναφέρει ότι η Καππαδοκία πήρε το όνομά της από τον παραπόταμο του Ευφράτη ποταμού Καππάδοξ ή Καππαδοξούν, το νερό του οποίου είχε υπερφυσικές ιδιότητες και όποιος έπινε από αυτό, άνδρας ή γυναίκα, γινόταν υπεράνθρωπος. Τα κατορθώματα των Ακριτών φούντωσαν τη φαντασία του λαού. Ίσως φαντάστηκαν πως οι άνθρωποι αυτοί έπιναν από το νερό του Καππαδοξούν και γίνονταν υπεράνθρωποι. Έτσι θα μπορούσαμε να εξηγήσουμε την τιτάνια δύναμη και τα υπερφυσικά κατορθώματα που προσέδιδαν στον Διγενή Ακρίτα. Εκεί, στη μακρινή Καππαδοκία, όπου η φύση, με τα ηφαιστειακά πετρώματα, φαίνεται σα να είναι από μάρμαρο, ήταν τα «Μαρμαρένια Αλώνια» του Βασίλειου Διγενή Ακρίτα και των συναγωνιστών του.
……



 ΔΙΑΒΑΣΤΕ  ΑΚΟΜΗ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΟ LINK

Βασίλειος: Ο Διγενής Ακρίτης Καππαδόκης