TΑ ''ΣΑΓΙΑ''

Παραμονή των Θεοφανίων και στο Kαππαδοκικο Καρδιτσας, όπως σε όλους τους οικισμούς της χώρας που ζούνε Έλληνες με καταγωγή από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας, αναβιώνει το έθιμο με την ονομασία «Σάγια». Πρόκειται για ένα προχριστιανικό έθιμο, που αφομοιώθηκε στη χριστιανική θρησκεία και έγινε μέρος της λατρείας των πιστών. Κάθε τέτοια ημέρα, οι πιστοί ανάβουν μία μεγάλη φωτιά στην πλατεία του οικισμού, ή στη διασταύρωση των κεντρικών δρόμων, για να διώξουν τους Καλικάντζαρους και να απαλλαγούν από τα ψυχικά βάρη και τα ενοχλητικά δαιμόνια. Με τη φωτιά, επίσης, ζητούν τη συνδρομή του Θεού για μία καλύτερη παραγωγή στις καλλιέργειες τους, αφού πρόκειται για αγροτικές περιοχές. Λέγεται, μάλιστα, ότι αυτός που θα ανάψει τη φωτιά, θα είναι τυχερός και ευλογημένος, ενώ τα χωράφια που είναι από τη μεριά που θα κατευθυνθεί ο καπνός, θα έχουν την μεγαλύτερη παραγωγή. Όλοι μαζί περιτριγυρίζουν την φωτιά χορεύοντας και τραγουδώντας με σκοπό την ευημερία δηλαδή την καλοχρονιά. Όταν χαμηλώνει η φωτιά, τα παιδιά πηδούν από πάνω τρεις φορές. Στους παραβρισκόμενους μοιράζεται κονιάκ και «χοσάφι» που είναι παραδοσιακό έδεσμα της Καππαδοκίας.